Od Lyki: c.d. Amber

Szłam przez las. Myślałam o planowanym ślubie z Blue. Kochałam go nad życie. Dużo było do planowania, więc w głowie miałam wiele pomysłów, ale wszystkim miał się zająć Blue wiec... Obok mnie dreptała Fanta. Była radosna i zaczepiała mnie co chwilę. Spoglądałam na nią bacznym wzrokiem uśmiechnięta. Bawiłam się z nią przez cała drogę. Kochałam ją nad życie. Zawsze przy mnie była, od samego początku. Gdy nagle  zauważyłam oddalającą się powoli wilczyce. Ale nie taką normalną, raczej wilczątko. Podeszłam do niej, a Fanta zaczęła jej się przyglądać uważnie.
- Cześć mała... - zaczęłam, jednak na jej twarzy widniał smutek. Musiałam ją pocieszyć. Mój feniks przytulił się do małej.
- Witam panią. - odparła żałobnym głosem nie zważając na Fantę.
- Wiesz, może poprawie ci humor. Chcesz się przejechać na Fancie? - wskazałam łapą feniksa. Wilczka spojrzała na nią. Na jej twarzy widniała już radość. Wdrapała się na grzbiet Fanty. Mój feniks wzleciał w powietrze i zaczęła się zabawa.
- A jak masz na imię? - zapytałam w locie. Samiczka spojrzała na mnie wniebowzięta.
- Eliot. Wie pani, że kocham powietrze. Chciałbym władać nad powietrzem i kocham magiczne stworzenia. - rozgadała się mała. Na początku była bardzo nieśmiała, ale gdy tylko się przed kimś otworzyła, była rozgadana. Widać, że do mnie się otworzyła.
- Fajnie Eliot. Ja też władam powietrzem i też kocham magiczne zwierzęta. - odparłam. Eliot ucieszyła się, a ję dalej wypytywałam. - Kto się tobą zajmuje?
- Amber. - odparła krótko.
- Wiesz, na pewno się martwi, wiec może polecimy... - zaczęłam, ale mała mi przerwała.
- A pokarze mi pani sztuczki z powietrzem i będę mogła odwiedzać feniksa? - zapytała ze smutkiem na twarzy.
- Tak pokaże i feniksa będziesz mogła odwiedzać kiedy chcesz. A jestem Lyka, a to Fanta - pogłaskałam swojego feniksa. Wylądowaliśmy obok jaskini Amber. Fanta i Eliot bawiły się razem, a ja poszłam do niej. Zastałam ją przy drzwiach.
- Cze.. - zaczęłam,ale Amber pobiegła od razu do Eliot. Uścisnęła małą.

(Amber?)