Od Kate; C.D Lyki

- Z chęcią. - powiedziałam i wciągnęłam rękę, aby pogłaskać Fantazję, ale ona mnie ugryzła. Jednak szybko zwróciłam się do niej (chodzi o Fantazję). Lyka przysłuchiwała się naszej rozmowie.
- Przepraszam. - Fantazja spojrzała na mnie z pogardą, a ja wyczytałam z jej myśli: ,,Myślisz, że ci wybaczę?" Jednak wiedziałam, że mówi to z nie pewnością. Odezwałam się więc.
- Aequum est peccatis veniam poscentem reddere rursus. - Fantazja przekrzywiła łepek, a Lyka spojrzała na mnie ze zdumieniem.
- Co to znaczy?
- Słusznie jest przebaczać winy proszącym o przebaczenie. - odpowiedziałam, a Fanta powiedziała: ,,Zastanowię się." Razem z Lyką roześmiałyśmy się z ,,łaskawości" Fanty kiedy nagle do jaskini wpadła...
- Furia! - krzyknęłam uradowana, a ona spojrzała na Fantę z zainteresowaniem. Fantazja również się jej przyglądała.

(dokończysz Lyka? )