Gdy Blue mnie obcałowywał uśmiechnęłam się. Wiedziałam, że się ucieszy. To było źródło naszych problemów.
- Zdradź mi, gdzie mnie prowadzisz? - wręcz błagał.
- Jeśli dojdziemy do tego miejsca. Wszystko się skończy. - odpowiedziałam poważnie. On zerknął na mnie zdziwiony. - Chodźmy.
Jak chciałam, tak zrobił. Weszliśmy pod wodę. Wytworzyłam kule powietrza. Powoli płynęłam, a mój partner za mną. Dotarliśmy do wejścia pod woda. Wynurzyłam się pierwsza. Po mnie wyszedł Blue. Miejsce wyglądało miło i przyjaźnie. Zaczęliśmy iść korytarzami. Żartowaliśmy w trakcie bez przerwy. Szłam dalej. Nagle przystałam.
- Stój. - powiedziałam do mojego partnera.
- Co jest? - zapytał zdziwiony. Powoli postawiłam łapę i ukazało nam się to:
Blue chciał się wysunąć na przód, ale nie pozwoliłam mu. Nie wiem, co bym sobie zrobiła jeśli mu by się coś stało. Staliśmy tak chwilę. Wytworzyłam kulę powietrza i weszliśmy. Uważałam na przeszkody, które mogły przerwać moją kule. Pod koniec korytarza nacisnęłam przycisk, a wielkie wrota stojące dotychczas za nami otworzyły się. Weszłam do środka. Byłam pewna, że tu nie ma pułapek. Znałam ten korytarz, bo chodziłam nim. Musiałam tłumaczyć Blue, jak go znalazłam. Trochę się rozpogodziłam. Nie byłam już tak poważna. Kiedy już byliśmy blisko. Zasłoniłam znów Blue oczy. On uśmiechnął się i zaczął kręcić głową.
- Nie ruszaj się!! - krzyknęłam miłym głosem. On uśmiechnął się, pocałował mnie i przestał się wierzgać. Gdy byliśmy na miejscu odkryłam mu oczy. Było tam tak:
- Ta-dam!! - krzyknęłam na cały głos.
- Ślicznie tu. - powiedział Blue. - Ale jak mają się skończyć nasze problemy. Weszłam w dół i przyniosłam mu do picia wywar.
- To wywar z jednego z drzew. Na pewno blizna zniknie po tym. On spojrzał na mnie, ale ja się tylko uśmiechnęłam. Wypił wywar. Spojrzałam z nadzieją na niego."Czy zadział?" przeleciało mi przez głowę takie pytanie. Po tym eliksirze mógł albo zachorować albo się wyleczyć. Stałam niepewnie.
- I co? - zapytałam nie mogąc już dłużej czekać.
(Proszę dokończ blue)